Τα λοιμώδη νοσήματα αποτελούν ένα από τους βασικότερους παράγοντες που διαταράσσουν την ομαλή εξέλιξη του ταξιδιού.Σύμφωνα με ορισμένες μελέτες πάνω από το 50% των ταξιδιωτών, εμφανίζουν στις διακοπές συμπτώματα που οφείλονται σε λοιμώδη αίτια, ενώ το 1% των ταξιδιωτών πεθαίνει από λοιμώδη νοσήματα που του μεταδόθηκαν κατά την διάρκεια των διακοπών. Τα εμβόλια είναι σημαντικό όπλο στην φαρέτρα της Iατρικής Επιστήμης για την πρόληψη των νοσημάτων αυτών. Δυστυχώς η εφαρμογή των απαιτούμενων εμβολιασμών πριν το ταξίδι αμελείται συχνά τόσο από τον έλληνα ταξιδιώτη όσο και από ορισμένους θεράποντες ιατρούς του, γεγονός που έχει σχέση τόσο με την προχειρότητα που αντιμετωπίζεται η υγεία στην Ελλάδα, όσο και με την ανυπαρξία σοβαρής κουλτούρας οργανωμένης πρόληψης.

Κάθε άτομο που πρόκειται να ταξιδέψει πρέπει να έχει κάνει τα εμβόλια της παιδικής ηλικίας ή να είναι ανοσοποιημένο έναντι των αντίστοιχων ασθενειών. Αυτό συμβαίνει διότι παιδικές νόσοι όπως η ιλαρά, έχουν πολύ σοβαρή κλινική εμφάνιση στον ενήλικα. Αυτό σε συνδυασμό με το γεγονός ότι συχνά η ποιότητα της υγιειονομικής περίθαλψης δεν είναι επαρκής κατά τα ταξίδια, μπορεί να οδηγήσει σε θανατηφόρες επιπλοκές.
O ενήλικας ταξιδιώτης πρέπει να κάνει οπωσδήποτε επιπρόσθετους ή αναμνηστικούς εμβολιασμούς έναντι:
1. Της διφθερίτιδας και του τετάνου : Το αρχικό σχήμα εμβολιασμού επιβάλλει την χορήγηση τριών δόσεων στην παιδική ηλικία. Μετά την ηλικία των δεκαοκτώ ετών επιβάλλεται εμβολιασμός ανά δεκαετία. Τα άτομα άνω των πενήντα χρειάζονται μία επιπλέον δόση.
2. Της ιλαράς : Οι ενήλικες που δεν έχουν νοσήσει από ιλαρά και εμβολιάστηκαν πριν το 1980, πρέπει να εμβολιαστούν εκ νέου, λόγω της αδυναμίας του εμβολίου που υπήρχε τότε να προκαλέσει επαρκή παραγωγή αντισωμάτων.
3. Της ανεμοβλογιάς : Οι ενήλικες που δεν έχουν νοσήσει από ανεμοβλογιά πρέπει να εμβολιαστούν.
Πολλές φορές ο ταξιδιώτης αναλόγως τόπου προορισμού και συνθηκών υγιεινής επιβάλλεται να είναι ανοσοποιημένος έναντι :
1) Της πνευμονίας: Άτομα υψηλού κινδύνου όπως οι διαβητικοί, οι πάσχοντες από χρόνια καρδιαγγειακά νοσήματα, ασπληνία, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, ανοσοκαταστολή, άτομα άνω των εξήντα πέντε πρέπει να εμβολιαστούν με το πνευμονιοκοκκικό εμβόλιο. Ορισμένοι χρειάζονται αναμνηστική δόση.
2) Της γρίπης : Άτομα υψηλού κινδύνου όπως οι διαβητικοί, οι πάσχοντες από χρόνια καρδιαγγειακά νοσήματα, ασπληνία, χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, ανοσοκαταστολή, άτομα άνω των εξήντα πέντε συχνά επιβάλλεται να είναι εμβολιασμένοι έναντι της γρίπης.
3) Της ηπατίτιδας Α
4) Της ηπατίτιδας Β
5) Της μηνιγγίτιδας.
Σπανιότερα ο ταξιδιώτης πρέπει να κάνει ορισμένα «εξωτικά» εμβόλια, ανάλογα με τα επιδημιολογικά χαρακτηριστικά λοιμωδών νοσημάτων που δεν ενδημούν στην Ελλάδα, αλλά στον τόπο υποδοχής όπως ο κίτρινος πυρετός. Σχετική πληροφόρηση μπορεί να λάβει ο ταξιδιώτης από το αρμόδιο τμήμα του υπουργείου Εξωτερικών, αλλά και από το www.cdc.gov/travel.
Οι παραπάνω κατευθυντήριες οδηγίες είναι γενικές και εφαρμόζονται εξατομικευμένα βάσει των ευρημάτων της ιατρικής εξετάσεως. Επί παραδείγματι ο εμβολιασμός δεν συνιστάται σε ορισμένα άτομα με απαγορευτικές αλλεργίες.

( Πληροφορίες – Πηγή ) Το άρθρο έχει συνταχθεί :

Γράφει η Dr. Αναστασία Μοσχοβάκη, Ιατρός Ειδική Παθολόγος