Ψωρίαση και Νέες Θεραπείες

Η ψωρίαση είναι ένα πολύ συχνό, χρόνιο, μη μεταδοτικό, ακίνδυνο για τη ζωή νόσημα που απασχολεί το 2% του γενικού πληθυσμού.Εμφανίζεται με την ίδια συχνότητα και στα 2 φύλα.Εμφανίζεται σε οποιαδήποτε ηλικία.Περίπου 10 ως 15% των ασθενών,εμφανίζουν την νόσο πριν την ηλικία των 10 ετών.Στη περίπτωση αυτή, προσβάλλεται μεγαλύτερη επιφάνεια του σώματος και η νόσος, ανταποκρίνεται σημαντικά λιγότερο στην τοπική θεραπεία. Δημιουργεί έντονη ψυχολογική επιβάρυνση. Επίσης, επιδρά στις διαπροσωπικές σχέσεις. Η επίδραση, μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με την έκταση και τον εντοπισμό της προσβεβλημένης επιφάνειας του δέρματος,αλλά και με το πώς ο ίδιος ο ασθενής αντιλαμβάνεται τη νόσο.

Η αιτιολογία της ψωρίασης,δεν είναι γνωστή.Το 1/3 των ασθενών με ψωρίαση,έχουν θετικό οικογενειακό ιστορικό,
με ένα ή περισσότερα μέλη της οικογένειας τους να πάσχουν από κάποια μορφή ψωρίασης.Εκτός της κληρονομικότητας,για την εμφάνιση της ψωρίασης,υπάρχουν συγκεκριμένοι εκλυτικοί παράγοντες όπως:stress, τραυματισμός, τρίψιμο ή ξύσιμο του δέρματος, ορισμένα είδη λοιμώξεων όπως στρεπτόκοκκος,
φάρμακα (λίθιο,β-αδρενεργικοί αναστολείς,αναστολείς διαύλων ασβεστίου, ανθελονοσιακά, ιντερφερόνη), ενδοκρινικοί παράγοντες, εποχιακοί παράγοντες (χειμώνας, υγρό και ψυχρό κλίμα).
Υπάρχουν διάφορες μορφές ψωρίασης όπως η κατά πλάκας, η φλυκταινώδης, η σταγονοειδής, η ανάστροφη, η ερυθροδερμική ενώ ενίοτε μπορεί να προσβληθούν οι αρθρώσεις και τα νύχια.
Η θεραπεία της ψωρίασης, περιλαμβάνει τρείς βασικές κατηγορίες:
α) την εφαρμογή φαρμάκων στο δέρμα (τοπική αγωγή).
β) τη χρήση της υπεριώδους ακτινοβολίας (φωτοθεραπεία).
γ) τη χορήγηση φαρμάκων,είτε από το στόμα είτε σε ενέσιμη μορφή, τα οποία στοχεύουν στο ανοσοποιητικό σύστημα (συστηματική θεραπεία).
Τα τοπικά σκευάσματα (κορτιζόνη, ανθραλίνη, καλσιποτριόλη,πίσσα), η υπεριώδης ακτινοβολία και τα από του στόματος χορηγούμενα φάρμακα, αποτελούν την παλιά, κλασσική θεραπεία της ψωρίασης, αλλά περιορίζονται από τις ανεπιθύμητες ενέργειες τους.

Τα βιολογικά φάρμακα είναι το νεότερο δεδομένο στη θεραπεία της ψωρίασης.Σε σχέση με τις παλαιότερες θεραπείες, φαίνεται να έχουν μεγαλύτερη ασφάλεια και αποτελεσματικότητα και συνεπώς, μπορούν να χορηγηθούν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.Είναι ενέσιμα.Είναι τρία:τα δύο, (εφαλιζουμάμπη,ετανερσέπτη) χορηγούνται υποδορίως από τον ίδιο τον ασθενή στο σπίτι του ενώ το τρίτο είναι ενδοφλέβιο και χορηγείται στο νοσοκομείο.(ιφλιξιμάμπη).Είναι δωρεάν καθώς καλύπτονται από τα ασφαλιστικά ταμεία και δε χρειάζεται ο ασθενής να παίρνει τίποτε άλλο, καθώς αυτά από μόνα τους αρκούν για να ελέξουν τη νόσο. Δεν είναι οριστική θεραπεία αλλά επιτυγχάνουν μεγάλα διαστήματα χωρίς υποτροπή πράγμα που είναι πολύ σημαντικό για τη ψυχολογία του ασθενούς.

Έτσι φαίνεται ότι κάναμε ένα βήμα προς τα εμπρός, όσον αφορά τη θεραπεία της ψωρίασης,αν και ακόμη, έχουμε να διανύσουμε αρκετό δρόμο ως την οριστική λύση του προβλήματος.

( Πληροφορίες – Πηγή ) Το άρθρο έχει συνταχθεί :

Γράφει ο Μιχάλης Κακέπης, Δερματολόγος-Αφροδισιολόγος, Επιμελητής νοσοκομείου «Ερρίκος Ντυνάν»